Startpagina

De bedoeling van mijn schilderen is mijn communicatie (fysiek- door een hersentumor) als psychisch. Daardoor is het belangrijk dat ik kunst maak. VOOR MEZELF…om me verstaanbaar te maken. Als mensen daarbij beginnen na te denken. Des te beter.

Mijn naam is Hans De Smet, 45 jaar oud. Ik ben woonachtig te Ninove. En ik ben een schilder. Mijn stijl kun je het best omschrijven als Poëtisch Realisme, (aangezien ik meestal gebruik maak van poëtische beelden, die of op mij of op andere mensen van toepassing zijn.

In mijn ‘vroegere’ periode heb ik voornamelijk ‘lucifers (matches, allumettes, Streichhölzer) geschilderd. Gaande van de Dali-stek, tot Emmannuelle-Stek, Paaseiland-stek tot  Toulouse-Laustecq (aristide Bruant dans son cabinet) en Stekuernica, ENZ…..(60-tal). Daar heb ik er nog enkele van over, want ik schilder ze niet meer. Maar behoud het ideerecht/Copyright.

De ervaring die ik daar opgedaan heb, liet me toe te schilderen wat ik van in het begin van plan was. Nl. Mijn gedichten. (een tiental jaar geleden heb ik rond 250 ECHTE – geen psychologische schrijfsels- gemaakt. Allemaal al ‘geïnterpreteerd’. Dus ik heb er nog 750-800 te doen…..)

ALHOEWEL ik er al enkele gemaakt heb, lukt het me voorlopig nog niet, want ik heb veel te veel gedachten, die me steeds iets anders laten schilderen. (Zoals, vb, nu ben ik de reeks, de Zodiak bezig. De 12 tekens van de dierenriem, maar in een ander kleedje. De STERRENCONSTELLATIES. NIET de tekens zelf. (de 7 hoofdzonden heb ik al gemaakt, bezig aan de 7 deugden, de 7 hoofdzonden volgens mij (met onrechtvaardigheid de grootste zijnde) en daarna de DOOD van de 7 hoofdzonden. (ik heb er al een stuk of 60)

En pas DAARNA komen mijn gedichteninterpretaties. Ik heb dus nog veel. ERG veel werk.
Ik HAAT het hoe kunst geen kunst meer is. Daarmee bedoel ik : maakjegerageleegbedenkeenverhaaltjeennoemhetkunst, kunst. NEE.
Dat kunst uitleg behoeft om te zeggen WAT, oke. Maar niet, HOE je je voelde. Hoe je verwacht dat men er naar kijkt. HOE je mensen stuurt.
Nee. Kunst behoeft maar 2 doelen:

  1. Vrijheid hebben als artiest om via beelden je te kunnen uitdrukken.
  2. Die vrijheid delen. Laat kunst kunst zijn. Geen opgefokt MOETEN-verhaaltje.